அப்பா மகனுக்கு எழுதிய கடிதம்

அன்புள்ள மகனே,

சின்னச்சிறு குழந்தையாய் கைகளில் தவழ்ந்தாய்
என்னை நீ தாங்கிடும் வயதும் வந்தது.

உன்னிடம் கேட்பதெல்லாம் அன்பும் அரவணைப்பும்
என்னிடம் இருப்பதெல்லாம் பரிவும் புன்சிரிப்பும்.

உரையாடல் நம்மிடையே ஊடகம்தானே
விரையாமல் உடன் அமர்ந்து மகிழ்விப்பாயா?

கைப்பிடித்து நடைபழக்கி உவகை கொண்டேனே
கைதாங்கி கனிவுடனே அமர வைப்பாயா?

மறக்காமல் மீண்டும் மீண்டும் கதை சொல்வேனே
வெறுக்கிறாய் இன்று சொன்னதையே சொல்வதாய்.

அன்று சுத்தமும் ஒழுக்கமும் உனக்கு நான் கற்பித்தேன்
இன்று கைநடுங்கி சிதறும் உணவால் சினம் கொள்ளாதே.

விரிந்து வரும் விஞ்ஞானம் மனதில் பதிவதில்லை
புரிந்துகொள்ள சற்றே அவகாசம் தருவாயா?

போதும் இந்த வாழ்க்கையென இறைவனை அழைத்திட்டால்
ஆதரவாய் நீபேசி என்மனம் தேற்றுவாயா?

முதுமையில் தனிமை ஒரு தீராத கொடுமை
அது என்னை வதைத்திடாமல் அணைத்திருப்பாயா?

என்றும் அன்புடன்
உன் அப்பா...

டிஸ்கி 1: திருச்சி ஐயப்பன் கோவில் சுவற்றில் எழுதி இருந்தது. படித்ததில் பிடித்தது.

டிஸ்கி 2: திருச்சி Mangal & Mangal கடைக்கு ஷாப்பிங் போனேன். Mangal & Mangal ன்னு எதுக்கு பேர் வச்சாங்கன்னு தெரியலை. மங்கலா இல்லாம கடை நல்லா தெளிவாத்தான் தெரிஞ்சது. ஹிஹி

டிஸ்கி 3: இன்று என் பழைய ஆபீஸ் Team Leader பையன் பிறந்தநாள் அழைப்பு வந்தது. இன்று இரவு வழக்கம் போல் ஓசி சாப்பாடில்(பிரான் பிரியாணி) முடிந்தது.


டிஸ்கி 4:திருச்சி பஸ்டாண்ட் பக்கத்துல உள்ள ஒரு கடைல மாடிக்கு செல்லும் வழி அப்டின்னு போர்டு போட்டு ஆரோ மார்க் கீழ் நோக்கி இருந்தது. ஒரு வேளை படில போற எல்லாமே மாடின்னு நினைச்சிருப்பாங்களோ?

...