தோசையம்மா தோசை

சின்ன வயசுல இருந்து தோசைன்னாலே அலர்ஜி. அதனால வீட்டில் தோசை சுட்டாலும் எனக்காக தனியா ஏதாச்சும் சாப்பாடு செஞ்சிடுவாங்க. ஹோட்டல்க்கு போனா கூட அம்மா,அப்பா,அக்கா ரவா தோசை,ஆனியன் தோசை ஆர்டர் செஞ்சாலும் என்னோட சாய்ஸ் பூரி,மசால்தான். ஆனா அந்த தோசையே ஒருநாள் என்னை பழி வாங்கிடுச்சு.

காலேஜ் போயிட்டு வந்துக்கிட்டு இருந்த சமயம் ஒருநாள் சனிக்கிழமை லீவுன்னு வீட்டில் இருந்தேன். அம்மா இட்லிக்கு மாவாட்டி வச்சிருந்தாங்க. மாவு சரியா வரலைன்னு வேற வழியில்லாம தோசை சுட்டுட்டாங்க. எனக்குதான் தோசை பிடிக்காதே. வீட்டில் சண்டை போட நீ போயி சித்தி வீட்டுல சாப்பிட்டுக்கோன்னு சொல்லிடாங்க. ரெண்டு வீடு தள்ளிதான் சித்தி வீடு. அங்க போனா அவங்க வீட்டுலையும் அன்னிக்கு தோசைதான்.

பசி வேற. சைக்கிளை எடுத்துக்கிட்டு நேரா அக்கா வீட்டுக்கு போனேன். அக்கா வீட்டில் எடுத்தவுடனே எப்படி சாப்பாடு வேணும்ன்னு கேக்குறது. கொஞ்ச நேரம் வெயிட் பண்ண அக்கா சாப்பாடு எடுத்துட்டே வந்திட்டாங்க. நான் சாப்பிடலைன்னு போன் பண்ணி சொல்லிருக்காங்க. தட்டை எட்டி பார்த்தா தட்டில் தோசை. அவ். இல்லைக்கா நான் பிரண்டு வீட்டுல சாப்பிட்டேன் நான் கிளம்புறேன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பி "கிங் மெட்ரோ" ஹோட்டல் வந்தேன். அப்போ மணி 10.30.

இந்த "கிங் மெட்ரோ" ஹோட்டல்க்கு ஒரு பெருமை உண்டு. இரு மாபெரும் அறிவாளிகள்,புத்திசாலிகள், பிரபல பதிவர்கள் இரண்டு பேர் சந்தித்த பெருமை கொண்டது அந்த ஹோட்டல். அதனாலையே அந்த ஹோட்டல் சரித்திர புகழ் பெற்றது(தரித்திர புகழ்ன்னு கமென்ட் போட்டா பிச்சுபுடுவேன் ராஸ்கல்).

சரி விசயத்துக்கு வரேன். நேரங்கெட்ட நேரத்துல சாப்பிட வந்தா என்ன இருக்கும். ஹோட்டல்காரனும் அதே தோசைதான் இருக்குன்னு சொல்லிட்டான். வந்ததே கோவம். ஒரு லிட்டர் தண்ணிய குடிச்சிட்டு மதிய சாப்பாட்டுக்கு வெயிட் பண்ணினேன். வேற என்னத்தப் பண்றது? ஹிஹி....


மிக முக்கிய குறிப்பு: இப்போதெல்லாம் நான் தோசை சாப்பிட பழகி கொண்டேன். எனக்கு ஓசி சாப்பாடு வாங்கித்தர தோசா கார்னர் அழைத்து சென்று பழி வாங்க நினைத்து பல்பு வாங்க வேண்டாம் என கேட்டுக்கொள்கிறேன்.